Ψεύτης πολλά ’ναι ὁ οὐρανὸς καὶ ψεύτικα εἶν’ τὰ λόγια

ὁπού ’πες, καὶ θέλεις τὸ δεῖς μ’ ἄσκημα μοιρολόγια.

Πένα ἂς εἶν’ τὸ σίδερο ποὺ λειώνει τὴ ζωή σου,

«τὲς μέρες τοῦ Μαθουσαλέμ»· τὸ αἷμα τὸ πρικύ σου

εἶναι μελάνι· μετ’ αὐτὰ γράφω τὸ ριζικό σου.

Καλύτερο ἀστρόλογο δὲν εἶδες στ’ ὄνειρό σου.